เบื่อเด็กช่างสปอยล์จริงๆ

หลายคนคงเคยเจอเหตุการณ์ประมาณว่า จะไปดูหนังแล้วโดนเพื่อนเล่าตอนจบของหนังให้อดลุ้นซะงั้น เสียอารมณ์กันไป แน่นอนว่าที่โรงเรียนก็มี ยิ่งพวกเด็กอวดรู้ หนูดูมาก่อนนี่ตัวดีเลย โชว์ภูมิขั้นรุนแรงหวังให้ครูชมว่า "อุ๊ยเก่งจัง" อย่างเช่นวันนี้ เล่านิทานเรื่องลูกหมูสามตัว ที่มันโดนหมาป่าไล่เป่าบ้านไปเรื่อยๆ จนถึงบ้านที่ทำจากอิฐน่ะ เจ้าหนูรู้ดีก็ตะโกนแทรกมาเลย "ครูๆ ผมรู้ ตอนจบอ่ะ หมาป่ามันเป่าบ้านไม่ไหว แล้วมันก็เป็นลม อดกินลูกหมู บลาๆๆๆๆ" แหม่... ดัดนิสัยสักหน่อยดีกว่า "ใครบอกเธอล่ะว่าตอนจบมันอดกิน จริงๆ แล้วพอมันเห็นว่าเป่าไม่ไหว มันก็เลยไปเอาระเบิดมาปาใส่บ้านลูกหมู แล้วก็ตู้ม!! ลูกหมูกลายเป็นโกโก้ครั้นช์ เอ๊ย กลายเป็นอาหารของหมาป่า จบ... นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงรู้จักแก้ปัญหา อย่าใช้แต่วิธีเดิมๆ" แล้วนักเรียนก็ร้องไห้โฮ... บอกว่า นี่มันไม่ใช่ลูกหมูสามตัว!!

ปล.คุณครูได้ให้บทเรียนแก่น้องเรื่องมารยาทที่ดีในการฟังแล้ว และให้วิตามินซีเป็นรางวัลแก่เด็กๆ ที่ตั้งใจฟังอย่างดีนะจ๊ะ

ตอนที่ 61 : กินเจกันเถอะ

จะว่าไป... มีธงเจปักอยู่บนตัวพยูน งี้พยูนก็เป็นอาหารเจ?

ตอนจบของนิทาน

วันนี้ไม่มีอะไรมาก อ่านนิทานให้หนูๆ ฟัง กะว่าจะถามหลังจากอ่านจบ เป็นการทดสอบทักษะการฟังจับใจความไปในตัว ปรากฎว่า... หลับกันหมด...

ตอนที่ 60 : เวลาว่าง

ว่างจริงๆ ด้วย

ทนไม่ไหวแล้ว...

เดี๋ยวนี้ผู้ปกครองชอบตั้งชื่อเด็กแปลกๆ บางคนตั้งชื่อลูกเป็นของกิน พิซซ่า พาสต้า เกี๊ยวซ่า ลาซาญญ่า หมูหยอง หมูยอ ไอติม แพนเค้ก ขนมจีบ ขนมจีน กุ๊ยช่าย และอีกสารพัด... อยากจะบอกว่า เวลาขานชื่อเด็กแต่ละที มันทำให้กูหิวมาก!!

ตอนที่ 59 : ปัญหาของนักวาด

เชื่อว่าหลายคนประสบปัญหานี้มาก่อน

ไม่นะ...ไม่!!

มีกิจกรรมน่ารักๆ อย่างเป่าลูกโป่งสบู่ ขณะที่ทุกคนกำลังเป่ากันอย่างสนุกสนาน ลูกโป่งลอยไปมาทั่วห้องอย่างสวยงาม ก็มีเสียงกรี๊ดร้องดังมาจากมุมหนึ่งของห้อง... ฉิบล่ะคร้าบบบ น้องหนูกลัวลูกโป่งฟองสบู่!! ทำไมก๊านนนน จะขอมีความสุขกันสักคาบไม่ได้เรอะ!!
ปล.1 ครูอีกคนเล่าให้ฟังว่า ผู้ปกครองเขาบอกว่าน้องกลัวฟองสบู่ เพราะตอนเด็กมากๆ เคยโดนสบู่เข้าตามาก่อน (น่ากลัวนะนั่นสำหรับเด็กเล็กๆ เวลาอาบน้ำเด็กก็ระมัดระวังหน่อยนะครับ อีกอย่างเด็กวัยนี้ถ้ากลัวอะไรจะกลัวแบบฝังใจไปเลย ดังนั้นอย่าไปแกล้งอะไรพิเรนทร์ให้เขากลัวของแปลกๆ นะครับ บางคนกลัวสตอเบอรี่อย่างงี้ กลัวมังคุดอย่างงี้ อยู่ยากเกิ๊น)
ปล.2 สำหรับคุณครูที่จะจัดกิจกรรมนี้ แนะนำให้ใช้สบู่อ่อนๆ สำหรับอาบน้ำเด็กโดยเฉพาะเลยครับ แล้วก็เช็คให้แน่ใจด้วยว่า เด็กในห้องเรียนของท่านเชื่อฟังท่านเป็นอย่างดี ไม่มีความคิดประหลาด หรือพฤติกรรมพิเรนทร์ที่พร้อมจะแหกกติกาของคุณครู เพราะไม่อย่างนั้น คุณครูได้เจอเด็กดูดน้ำสบู่แน่ๆ ครับ (แต่ถ้าอยากจัดจริง ก็ให้ครูเป่าเองแล้วเด็กๆ ก็ไล่ตบลูกโป่งเอาก็ได้ เล่นเสร็จแล้วล้างมือด้วยล่ะ)

ตอนที่ 58 : อยากเป็นอะไร

อยากเป็นดารา แต่เขินอายขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะ

อิหนูค้อนมรณะ

เมื่อวานพูดถึงเรื่องสยองขวัญของการสอนใช้กรรไกรสำหรับเด็กอนุบาลไปแล้ว อย่าลืมว่ายังมีค้อนอีกตัวที่สยองไม่แพ้กัน แบบว่าที่โรงเรียนมันจะมีของเล่นฝึกใช้ค้อนสำหรับคุณหนู (หรือเครื่องระบายอารมณ์สำหรับคุณหนูๆ กันแน่วะ) ทีนี้เวลาเล่นเนี่ย มือนึงจับค้อน อีกมือก็ต้องจับตัวตะปูนะ แต่หนูเล่นไม่จับตะปู มันจะตอกลงได้ไง พอครูทำให้ดูหนูก็ไม่กล้าตอก ครูเลยต้องช่วยจับตะปู ทีนี้แหละ... เหี้ยเอ๊ย ฟาดค้อนลงมายังกะเกมทุบตุ่ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม หลบแทบไม่ทัน... น่ากลัวมาก!

ตอนที่ 57 : ทายปัญหา 2

อันนี้ไม่เรียกทายปัญหาละมั้ง

อิหนูกรรไกรเดือด

ในบรรดาเรื่องสยองขวัญของชั้นอนุบาล การสอนใช้กรรไกรถือเป็นเรื่องน่ากลัวที่สุด ถึงกรรไกรจะอันเล็กๆ ก็เหอะ แต่หนูตัดแล้วไม่ขาดบ้าง ตัดแล้วเบี้ยวบ้าง ก็หนูเล่นไม่จับกระดาษเลย แถมกล้ามเนื้อที่ใช้ออกแรงบีบกรรไกรก็ไม่ค่อยจะมี สุดท้ายครูเลยต้องช่วยจับกระดาษให้นิดนึง พอเริ่มตัดได้เท่านั้นแหละ อิหนูเธอเล่นตัดแบบกระหน่ำไม่สนมือครู ตัดโฮก ตัดโฮก น่าหวาดเสียวมาก!!

ตอนที่ 56 : ทายปัญหา

มีใครทายถูกมั่ง...

น้ำมูกย้อย

น้องหนูคนหนึ่งจามลั่นห้อง ยืนตัวสั่นแหง่กๆๆ พร้อมตะโกนเรียกฉัน "อูอั๊บๆ อ้วยอ่วย อี้อู๊กไอ๋" หันไปดูปุ๊ป... กรี๊ดดดดด น้ำมูกจะย้อยถึงพื้นแล้วหนู!! ขอหาทิชชู่ก่อน อยู่ไหนวะ!!

ตอนที่ 55 : ฝนตกอีกละ

วันนี้ก็ฝนตกหนักอีกแล้ว

เมื่อคุณครูแต่งหน้า

ก็...แบบว่า ที่โรงเรียนจะมีแสดงละครโดยคุณครู ไอ้เรารึก็อยากจัดเต็ม เลยลองแต่งหน้าทาปากแบบน่ารักเต็มสตรีม เด็กเจ้ากรรมโผล่มาจากไหนไม่รู้ เรากลัวไม่เซอร์ไพรส์ เลยหันไปจะไล่ออกจากห้อง แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากไล่......มันก็กรี๊ดลั่นห้องแล้วเผ่นป่าราบไปเองเลยครับ... เป็นเพราะอะไรวะ?

ตอนที่ 54 : อ๊าย...อาย

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ตามล่าความฝัน แต่ไม่กล้าบอกใครนะจ๊ะ

ก็บอกว่าอยากกิน มา...ลา...กอง

เรื่องมันมีอยู่ว่า มีหนูอยู่คนนึงบ่นกับคุณครู "ครู...ป๋มอยากกิน มาลากอง ครูซื้อให้ได้ปะ" มันคือเหี้ยไรวะ มาลากอง? เด็กมันคงออกเสียงผิด (เหมือนตอนเจ้าหญิงนินทา) มั้ง ด้วยความที่อยากเอาหน้าทำตัวเป็นครูที่แสนดี ก็เลยแว้บไปซื้อมะละกอหน้าโรงเรียนมาสิบบาท กลับมาน้องทำหน้าบูดใส่ครู บอกว่า มาลากองมันมีหลายสี เป็นขนมก้อนๆ อ่อ... นั่นมัน "มาการอง" ครับ อิห่า!!

ปล.สำหรับคนที่อยากลองทาน "มาการอง" พยูนขอแนะนำร้านนี้ เป็นร้านที่ลูกศิษย์ของพยูนแนะนำมาอีกที ใครว่างๆ ผ่านไปผ่านมาแถวนั้นก็แวะซื้อกินได้เลยนะจ๊ะ

>>> คลิกที่นี่เลยจ้า ร้านมาการอง <<<

ตอนที่ 53 : ใครมาวาดเล่นไว้เนี่ย

ตอนนี้ขอขอบคุณแขกรับเชิญทั้งสามท่าน คุณริว คุณมาย คุณภูเขา นะจ๊ะ

เทคนิคร้องไห้กลับบ้านขั้นเทพ

หนูๆ ทั้งหลายที่มาโรงเรียนแล้วอยู่ดีดีก็นึกครึ้มอยากร้องไห้กลับบ้าน อย่าได้คิดทำอย่างนี้เด็ดขาด! ฉี่แตกแล้วร้องลั่นห้อง! เกิดมาเพิ่งเคยเจอ... คือปกติเด็กเนี่ยนะ ถ้าร้องไห้เพราะฉี่แตกก็จะฮือๆ เปียก ไม่สบายตัว แต่นี่มีประโยคเด็ดลอยออกมาจากปาก "ฮือๆ ฉี่แตก จะกลับบ้าน ฮือๆ" ฉี่แตกแล้วจะกลับบ้านทำไมวะครับ? กลัวต้องโป๊ตลอดวันเรอะ? ไม่ต้องกังวล คุณครูได้เตรียมกุงเกงลายน้องลิงไว้ให้ละ... ใส่อินี่นั่งเรียนไปทั้งวันละกันนะหนู หึหึ ไม่ได้กลับบ้านร๊อกกกกก

ตอนที่ 52 : พยูนพบหมอฟัน

อ้าปากดีดีไม่ชอบ...

เป็นครูอนุบาลเหรอ? ดีจังเลยนะ

เรื่องของเรื่องคือ เวลามีคนถามว่าผมทำงานอะไร ผมตอบไปว่าครูอนุบาล เกือบทุกคนจะทำตาโตตื่นเต้น วาดภาพไว้ว่าต้องเป็นห้องเรียนอันอบอุ่น น่ารัก ทุกคนร่วมร้องเพลงและเล่นเกมด้วยกันอย่างสนุกสนาน... แต่ความจริงแล้ว... อิห่า นรกชัดๆ แต่ละชั่วโมงนี่ยังกะอยู่ในสนามรบ ข้าวเช้านี่ถ้าไม่แดกมาให้เต็มพุง ไม่แคล้วได้กลายเป็นกองขี้ให้พวกเด็กอนุบาลเขี่ยเล่นแน่ๆ แต่ละชั่วโมงใช้พลังงานเยี่ยงทหารออกศึก มีเรื่องให้ปวดหัวไม่เว้นคาบเรียน ใครคิดว่าครูอนุบาลเป็นงานสนุก... คิดใหม่ได้นะจ๊ะ

ปล.แต่ถ้าใจรักจริง...ก็คงสนุกแหละ

ตอนที่ 51 : สิ่งน่ากลัวที่สุด เมื่อฟันผุ

น่ากลัวจริงๆ นะเธอ