เด็กบางคน เวลาเล่นเกมก็ต้องการสมาธินะครับ อย่างวันนี้ครูพยูนปล่อยให้น้องคนนึงนั่งต่อ puzzle (เนื่องจากน้องเรียนค่อนข้างไว เลยจัดกิจกรรมนี้สำหรับน้องโดยเฉพาะ) ส่วนเด็กคนอื่นก็มานั่งทำศิลปะกับครูพยูน นั่งทำไปก็เมาท์มอยไป ระหว่างนั้น... "ว้ากกก หนวกหู หงุดหงิด ไม่ไหวแล้วว้อยยย" อิเด็กต่อ puzzle องค์ลงครับ เล่นเอาครูตกใจ แต่อิพวกนักเรียนที่ทำศิลปะกับฉันมันบอกว่า อิเด็กนี่มันองค์ลงเป็นปกติ พวกหนูเห็นกันจนชินละ... กรี๊ดดดดดดดดด นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติแล้วนะพวกเธอว์!!
พิเศษนิด เคสนี้ค่อนข้างหนัก ครูบางท่านอาจเคยเจอเหตุการณ์พิเรนทร์แบบนี้มาก่อน แนะนำให้หยุดกิจกรรม แล้วคุยกับหนูๆ โดยตรง ช้าๆ ไม่ต้องรีบ พยายามชี้ให้เขาเห็นว่า สมาธิที่แน่วแน่ จริงๆ แล้วเกิดจากอะไร ถ้ามีสมาธิแล้วเสียงอื่นๆ จะรบกวนเราได้หรือไม่? เพื่อนคนอื่นเขาโวยวายแบบเราหรือเปล่า? เป็นต้น อาจต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจ แต่พยายามหน่อยนะครับ ถ้าคุยกันรู้เรื่อง พฤติกรรมแบบนี้ก็จะลดลงไปเองแหละ
แต่ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่อง ให้เอาของเล่นไปซ่อน 1 ชิ้นเลยครับ ให้มันหาไม่เจอแล้วโวยวายจนลงแดงตายคาพื้นห้องเรียนไปเลย สาแก่ใจครูยิ่งนัก หึหึหึ